Pieter en Anja's Dagverslagen

Soms lijkt het of België heel ver is, op andere dagen zoals nu bijna onbereikbaar. Onze nonkel is gisteren begraven. Hij was al een tijdje ziek, en na zijn laatste operatie is het niet echt beter gegaan met hem. Op zo'n momenten voel je wel dat de afstand niet de banden verbreekt, maar toch waren we er graag bij geweest. Dit zijn nu eenmaal de moeilijke momenten waar we voor staan. Niemand leeft voor eeuwig, en als dit dan gebeurd met familie of vrienden, voelen we ons een beetje machteloos. Het was een fijne nonkel, echtgenoot, vader en grootvader. We zullen hem blijven herinneren. Nonkel Jules, het ga je goed.


Hier is er weinig gebeurd de laatste tijd. De foto's van de omheining en slaapkamer gaan ditmaal eindelijk op het internet. We hebben dit nogal uitgesteld maar dan nu voor de wachtende, de foto's.
Op gebied van klanten is het zeer kalm, de winter is nu niet direct de vakantiebestemming van de Europeanen. De boekingen voor het seizoen echter komen al mondjesmaat binnen, dus dat is goed. Veel vrienden hier, vinden de winterperiode een iets te trage periode, waar bijna niets gebeurd. Wij vinden net dat dit het uitgestreken moment is om te rusten en onze B&B te verfraaien. De laatste loodjes leggen zoals het spreekwoord zegt. Overal zorgen dat alles klaar is voor de winter en het nieuwe seizoen. Natuurlijk niet aan een te hoog tempo, want zoals we zeggen: "Düren is een mooie stad, maar blijven duren is iets anders."
Dus zeker regelmatig gaan kuieren en genieten. Kristien is hiervoor altijd bereid, dus, aan amateurs geen gebrek.
De Rugby is opnieuw aan de gang, maar onze Stormers hebben zich gisteren na een winnende wedstrijd, zich net niet kunnen kwalificeren voor de finale. Ze hadden een extra punt nodig, die ze enkel konden behalen door 4 try's te behalen tijdens de wedstrijd. Ze haalden er maar 2 dus 4-de plaats en treuren maar. De try is het behalen van punten door de bal over de lijn van de tegenspelers te leggen. Dus niet tussen de goal schoppen maar zwoegen, duwen en trekken en over de lijn gaan. Het mocht niet zijn.
Dan maar snel een andere ploeg zoeken om te supporteren, zo gaat dat hier. We moeten toch het excuus kunnen gebruiken om op zaterdag te gaan kuieren.

Onze Bo gedraagt zich als een voorbeeldige hond. Nu de omheining zijn territorium een beetje kleiner gemaakt heeft, houdt hij zijn dagen bezig met het waken en natuurlijk het 20 uur per dag slapen. Het enige probleem is dat hij niet echt voorstander is van de nieuwe plantjes die Anja plant. De volgende dag moeten we deze elders gaan zoeken en opnieuw planten. De elektriciteit buizen onder het gras, vind hij ook een topper, dus graven maar en ons laten zien dat ze er nog steeds liggen. Andere activiteiten zoals bal, band en stok, moeten hem deze tijdsverdrijving laten vergeten. Langzaam maar zeker de aanhouder (lees planter) wint.
We kunnen hem echter alleen laten zonder dat onze inboedel vernield wordt. De elektriciteit firma laat ons momenteel gerust, waardoor we dus elke dag kunnen genieten van de nodige “Krag”. Voor hoelang dit zal zijn, weten we nog niet.

Verleden week is er een stuk geschiedenis in Wellington in vuur opgegaan. Het “Cummingshuis”, een deel van de universiteit waar 80 studenten in verbleven, is door een defect verwarming vuurtje in de vlammen opgegaan. Het mooie gebouw stond er al sinds 1895 en is jammer genoeg bijna volledig vernield. Gelukkig werden er geen studenten verwond, ondanks het late uur waarop dit plaats vond. 02.00 Uur in de nacht.
We hoorden van bij Onze Stee het knetteren van het hout waardoor we dus aan ramptoerisme gingen doen. Tezamen met zo’n 300 andere mensen, zagen we hoe machteloos de brandweer was tegen de laaiende vuurmassa. We boden onze B&B aan voor studenten in nood, maar klaarblijkelijk was er geen overnachting probleem om de 80 studenten te plaatsen. Zo zie je maar dat in nood iedereen paraat staat voor zijn medemens.
Telkens opnieuw merken we dat van apartheid, in momenten van nood, geen sprake is.
Het is bijna te vergelijken met België. Als er iets goed gebeurd, staan alle belgen tezamen bij elkaar. Kijk maar naar de tennis.
Jammer genoeg denken de meeste Zuid-Afrikanen dat er in België hevige oorlog gevoerd wordt met veel slachtoffers, ten gevolge van de taalstrijd. BHV lijkt een veldslag zoals in Kroatië en Israël. Zo gaat dit verhaal de ronde in Nieuwsberichten en kranten. België doe er wat aan, want de positieve verhalen worden minder om minder.

Met de nieuwe buren hebben we niet echt veel contact. Het lijken wel goede mensen te zijn, maar ja, Johan en Karien vervangen, is niet mogelijk. Deze verblijven dus goed in Gordon’s Bay, maar komen regelmatig onze kant toe, om te kuieren. Johan heeft net zijn navelbreuk laten opereren, en kan opnieuw pronken met een gaatje ipv een heuvel op de buik, waar hij gretig gebruik van maakt. Niemand is veilig voor zijn ontbloot bovenlijf. Ik heb er dan maar een oplossing voor gevonden om de meeste mensen niet te laten choqueren. Zie foto.

Het kapsalon van anja is ditmaal aan afwerking toe. Plaatsen van wastafel en rekken,en natuurlijk de plinten die al zo lang op het schema stonden.
Verschillende Belgen en Zuid-Afrikaners hebben hun weg al gevonden naar de Belgische Snit, waardoor we dus eindelijk eens professioneel moeten verder gaan.
Tevens plannen we een paar goederen op de markt te brengen die hier momenteel nog niet voorhanden zijn. Wat volgt wel in de volgende aflevering van onze dagverslagen. Eerst uitzoeken of het import zal worden of ter plaatse laten maken. We houden jullie op de hoogte.

Voor deze keer, een mooie dag verder en geniet van elkaar, want dit is uiteindelijk de reden van ons bestaan.

Pieter en Anja